Dostojni goście: Psubraty! Starcy rozpustni, stręczyciele, Wstydliwi samogwałciciele. Wzięli się za ręce, Przytupywali. Grały harmonje, harmoniki, Do świtu grali, Tańczyli tan swój dziki: [ 61 ] Dalej! Dalej! Żarli. Pili. Tańczyli. A był jeden obcy, Był jeden nieznany, Patrzyli nań z podełba, Ramionami wzruszali, Spluwali. Wzięli go na stronę:Podmiot liryczny w wierszu „Chrystus miasta" Juliana Tuwima, opisuje „bal" wszystkich wyrzutków i degeneratów z całego miasta. Osoba mówiąca patrzy na nich wręcz z obrzydzeniem, a słownictwo jakie jest użyte w wierszu sugeruje, że to wulgarni i zepsuci ludzie. Cechuje ich rozpusta, obżarstwo, brak umiaru. Jovan Jovanović Zmaj (1) ‹‹ poprzedni wiersz wylosuj wiersz następny wiersz ›› Julian Tuwim Chrystus miasta Tańczyli na moście, Tańczyli noc całą. Zbiry, katy, wyrzutki, Wisielce, prostytutki, Syfilitycy, nozownicy, Łotry, złodzieje, chlacze wódki. Tańczyli na moście, Tańczyli do rana. Żebracy, ladacznice, Wariaci, chytre szpicle,
Chrystus miasta Tańczyli na moście Tańczyli noc całą Zbiry, katy, wyrzutki, Julian Tuwim o wtorek, czerwca 21, 2011. a natychmiast usunę każdy kwestionowany tekst, grafikę, nagranie, itp. Adres e-mailowy znajduje się poniżej w ramce 'kontakt'..
Do tego nurtu należy utwór Chrystus miasta, pochodzący z wydanego w 1920 roku zbioru Czyhanie na Boga. Julian Tuwim, poeta dwudziestolecia międzywojennego, autor skeczy kabaretowych i tekstów politycznych, wielu czytelnikom kojarzy się przede wszystkim z popularnymi wierszykami dla dzieci. Język polski / Chrystus miasta Chrystus miasta - interpretacja i analiza „Chrystus miasta" jest wierszem Tuwima, w którym dochodzi do głosu postawa franciszkańska, jaka fascynowała autora w poezji Staffa. Tekst posiada niejako dwóch bohaterów lirycznych. ukIebK.